Zoe: Małgorzata Gurowska i Agata Szydłowska
Anna Siekiera,
Anna Tomkowska,
Agnieszka Wach.
czas trwania wystawy: 28.11.2024 - 19.01.2025
godziny otwarcia: śr. - nd. : 12.00 - 18.00
Fundacja Alina
ul.Brzozowa 31/33 lok.1 Warszawa
9 stycznia 2025 roku o godzinie 18.00 jest zaplanowane specjalne oprowadzanie po wystawie Uziemienie, z gościnnym udziałem Moniki Stobieckiej.
Monika Stobiecka, adiunktka na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego. Historyczka sztuki i archeolożka. Stypendystka Fundacji Lanckorońskich (2016), Fundacji Kościuszkowskiej (2018), Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2019). Interesuje się muzealnictwem, krytycznymi studiami nad dziedzictwem, dziedzictwem cyfrowym, teorią archeologii i sztuką/archeologią.
Tekst towarzyszący wystawie:
Czerwień często oznacza żelazo. Czerwona ziemia na terenach pokopalnianych, rdzawy pigment na papierze, czerwona krew i Czerwona Planeta. Żelazo jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pierwiastków na Ziemi. To główny składnik jej jądra, obecny także w skorupie. Pełne żelaza są meteoryty i marsowy regolit. Żelazo zawierają rośliny, bywa obecne również w wodzie.
Opowieść o żelazie wymaga zanurzenia się w głębokim czasie – dotknięcia wykopanych z wnętrza Ziemi skał syderytowych wraz z ukrytymi w nich skamielinami, czy rud ilastych. Z nich wytapiano żelazo w żmudnych i energochłonnych procesach przemysłowych po to, by zbudować nowoczesność, która teraz rdzewieje na naszych oczach – to już czas płytki, błyskawiczna korozja powodująca powrót żelaza do pierwotnej formy. Łączą się tu historię eksploatacji przyrody i ludzi. Osobiste więzi krwi i ciał przeplatają się z kolektywnymi doświadczeniami wydobycia, hodowli, przemysłu. Opowieść o żelazie inspiruje do mikropodróży – przyjrzenia się jego obecności w kropli krwi, nasionie fasoli i liściu mniszka lekarskiego. Jednocześnie kusi perspektywą podróży bardzo dalekich, skłania do refleksji na temat potencjalnych upraw roślin na Marsie, kiedy już wyjałowimy naszą planetę.
Wystawa „Uziemienie” pozwoli spojrzeć na żelazo jako na pierwiastek witalny – mówiąc językiem Moniki Bakke i Donny Haraway – mineralny gatunek stowarzyszony, który koewoluuje razem z biologicznym życiem. Oparta na badaniach artystycznych wystawa opowie o gęstym splocie biologiczno-geologiczno-cywilizacyjnym, którego centrum stanowi żelazo, pierwiastek, bez którego życie wielu gatunków byłoby niemożliwe.
