Pracownia Podstaw Projektowania Przestrzennego

Prowadzący:

dr hab. Maciej Aleksandrowicz, prof. ASP

as. dr Katarzyna Szarek

 

Celem zajęć w Pracowni Podstaw Projektowania Przestrzennego jest kształtowanie własnego, indywidualnego języka wypowiedzi plastycznej, którego forma będzie w pełni odpowiadała podejmowanym tematom i treściom w dalszym procesie kształcenia oraz w praktyce artystycznej. Celem zajęć jest pobudzenie i rozwijanie u studentów świadomej percepcji dzieł sztuki i innych zjawisk plastycznych.

Zadaniem programowym dla studentów pierwszego roku rzeźby jest definiowanie pojęć języka kompozycji plastycznej ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki języka rzeźby – brył i płaszczyzn, a także badanie relacji zachodzących pomiędzy bytami przestrzennymi.  Jednocześnie za pomocą omówienia realizacji studenckich następuje budowanie świadomości i konsekwencji  w zastosowaniu języka wizualnego oraz posługiwania się percepcją. Program ma częściowo charakter otwarty tzn. realizację zadań determinuje początkowy wybór danych pojęć lub relacji, wybór ten należy do studenta. Samodzielność ta jest ważną zachętą do poszukiwania własnego języka wypowiedzi artystycznej i podejmowaniu za niego odpowiedzialności. Omówienie zadań jest publiczne i zakłada aktywne uczestnictwo wszystkich studentów. Zadaniem programowym dla studentów drugiego roku rzeźby jest stosowanie pojęć języka kompozycji plastycznej, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki języka rzeźby a także stosowaniem relacji zachodzącymi pomiędzy bytami przestrzennymi. Metodą pracy jest osobista realizacja ćwiczeń przez studentów i prezentacja wyników na forum pracowni w celu ich omówienia, wzbogacona o prelekcje na zadany studentom tematy. Program ma w większości charakter otwarty tzn. realizację zadań determinuje początkowy wybór danych pojęć lub relacji, wybór ten należy do studentów.

Zadania są realizowane w postaci różnorodnych technik rzeźbiarskich, tworzenia kompozycji przestrzennych, niewirtualnych w tym wycinania i naklejania elementów celem wykorzystania czynników motorycznych ciała ludzkiego i uwypuklenia roli procesu decyzyjnego w procesie projektowania.