Charakterysyczne jest, że sudenci Wydziału Rzeźby mają wciąż możliwość korzystania z dwóch pracowni rysunku w Katedrze Rysunku i Malarstwa. W minionych latach zajęcia z rysunku wieczorowego prowadzili przez długi czas wybitni pedagodzy warszawskiej Uczelni, m.in.: Profesor Jacek Sienicki (1928–2000), Bogusław Szwacz (1912–2009), Wanda Paklikowska- Winnicka (1911–2001), Jerzy Stajuda (1936–1992).
Zajęcia praktyczne prowadzone w pracowni, rysunek wieczorowy, studium natury, obserwacja modela, myślenie kompozycyjne, praca technikami dowolnymi: spoiwa mineralne, papier, płótno, tektura. Zajęcia dla wszystkich studentów w tygodniu zgodnie z grafikiem rysunku poszczególnych lat, ponadto studenci III roku studiów licencjackich mają w semestrze letnim zajęcia z malarstwa. Dla zainteresowanych dyplomantów możliwość aneksu z rysunku i malarstwa.
W pracowni podczas pracy przy sztaludze należy oprzeć się o studium natury (model, akt, martwa natura, czyli kilka prostych przedmiotów zestawionych razem w akordzie barwnym: w szarości, czy w kontraście) jako podstawowy komponent działań rysunkowych i malarskich studenta. Zarówno w rysunku, jak i w obrazie – ważna jest kompozycja, koncepcja całości, myślenie formą, proporcja, wnikliwa obserwacja rzeczywistości, ustawienia, charakteru modela, sceny, martwej natury. Tak samo istotne jest zjawisko światła, wzajemne zależności i przenikanie się elementów natury. Określenie, znak malarski, różnice materii, kontrast form i kierunków, rytm całości, działanie walorem, opis rzeczywistości, zwrócenie uwagi na szczegół. I jeszcze jedna sprawa decydująca, czyli brzmienie koloru, a więc barwy skontrastowane, zestawione w brzmieniu malarskim na płótnie, tekturze czy papierze – „gra” barwna. Równolegle pojawia się czasem temat kompozycyjny ( rytm, pejzaż z dominantą, portret ) mający charakter bardziej abstrakcyjny.
Studenci Wydziału Rzeźby stacjonarnych studiów licencjackich i magisterskich mają obowiązkowe zajęcia z rysunku wieczorowego w pracowni, gdzie studiują naturę z modela, realizują zasadę poznania i rozwinięcia formy plastycznej, myślenia abstrakcyjnego, kompozycji malarskiej, rysunkowej związanej z ich własną wrażliwością, intuicją, wyobraźnią i przy zastosowaniu różnych środków ekspresji artystycznej. W trakcie pracy w pracowni następuje pogłębienie różnorodnego języka plastycznego, który oparty jest na obserwacji i interpretacji natury. Podczas pracy studenta następują bezpośrednie rozmowy i korekty. Kryteria oceny, skala ocen: według obowiązującej na Wydziale.
